In Astene staan vier kapelletjes, allen toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw.
Deze
kapel is gelegen in de Paterstraat, op de hoek met de Wallebeekstraat. Ze werd
gebouwd in 1908 en is eigendom van de Kerkfabriek Sint-Amandus en Job Astene.
Dit
is terug te vinden in een notariële akte van openbare verkoop van 1.2.1927.
De
aanwezige leden van de kerkraad waren toen:
Camiel
De Clercq (voorzitter), Achiel Van den Abeele (schatbewaarder), burgemeester
August Leroy en Evarist Leroy.
De
reden tot de bouw van deze kapel is ons tot op vandaag onbekend. (inlichtingen
zijn altijd welkom bij de pastoor)
De
kapel is een neogotisch getint bouwtype. Boven de deur leest men de tekst:
“Langs
dezen weg zet genen voet
of
zegt Maria Wees Gegroet”.
Binnen
op het altaar staat een gepolychromeerd piëtabeeld.
Oorspronkelijk
bevond zich op het dak een klokkentorentje. Het werd op het einde van de
eerste wereldoorlog vernield. Ook de kapel zelf moet heel wat schade opgelopen
hebben.
Buren
zorgden na de oorlog voor de wederopbouw; o.a. blijkt dat Achiel Leroy het
schrijnwerk voor zijn rekening nam. Zijn echtgenote Zulma Canty stond in voor
het onderhoud van de kapel.
Maar
ook in die jaren reeds kregen kerken en kapelletjes soms ongewenst bezoek. Zo
zou iemand twee mooie antieke vazen zijn komen weghalen, met de bewering dat
deze destijds geschonken waren door zijn moeder… en omdat ze nu overleden
was … maar er zouden andere in de plaats komen. Dat gebeurde inderdaad, maar
ze hadden geen waarde.
Hetzelfde
gebeurde met twee zilveren harten die gehecht waren aan de handen van het
Christusbeeld. In dit geval kwam er helemaal niets terug.
Sinds
vele, vele jaren (het beginjaar en de aanleiding zijn onbekend) wordt er in de
meimaand op dinsdag- en donderdagavond de paternoster gebeden en is er op
Pinkstermaandag, aan de kapel een druk bijgewoonde misviering. Vroeger vertrok
men in processie van de kerk naar de kapel.
In
1997 kreeg de kapel een grondige restauratie. En dit, net als vroeger, door
sterk geëngageerde buren. Na zovele jaren werd er ook terug een nieuw
torentje geplaatst, met het oorspronkelijke klokje, wat de kapel uiteraard een
fraaier uitzicht geeft.
De
kapel is steeds heel verzorgd en mooi versierd met bloemen. Ze is elke zondag
open en dan is er mogelijkheid tot een bezoekje.
Dit
alles dankzij de inzet, met hart en ziel, van o.a. mevr. Degryse – Van
Autryve Pia, die het dagelijks onderhoud doet,
mevr. Mestdagh
– Leroy Thérèse en mevr. De
Clercq – Van Parijs Simonne en nog enkele anderen.
Geraadpleegde
documentatie: Verleyen W. – Jaarboek K.O.K.
LII 1985 - p.151-157.
Kapel van O.L.Vrouw van Bijstand
Deze kapel staat in de Vrouwenstraat. Volgens een attest bij de registratie is de kerkfabriek van Astene de eigenaar van de grond en de kapel.
Dus het verhaal over zijn hongaarse huishoudster aan wie hij het kapelletje naliet, en waarover wij voorheen melding maakten, blijkt pure legende te zijn.
De
kapel wordt vandaag goed onderhouden door mr. en mevr. Charlotte Van Liefferinghe –
Geirnaert
Kapel in de Pontstraat
Dit
kapelletje werd gebouwd tegenover de toenmalige boerderij van de heer en mevr.
René Danneels – Alma Bekaert. Wanneer het gebouwd is, konden we nog niet
achterhalen, doch het staat er minstens honderd jaar.
René
en Alma besteedden er veel zorg aan. Na het overlijden van René en de verhuis
van Alma geraakte het kapelletje stilaan in verval en zou het gesloopt worden.
Enkele
gemotiveerde mensen vonden dat wel erg. Het werd gerestaureerd vooral door de
heer Stefaan Braemscheute en de heer en mevr. Georges Naessens – Lea Chanterie
en zonen-helpers.
Sindsdien
wordt het heel goed onderhouden door de heer en mevr. Braemscheute.
In
de jaren ‘80 werd het authentieke O.-L.-Vrouwbeeldje gestolen en het is nog
steeds niet terug. Onze vorige pastoor, E.H. Fritz De Waele, zaliger, bezorgde
een nieuw Lievevrouwbeeldje, het huidige.
Door
toedoen van Georges en Lea werd het smeedijzeren hekje vóór het
Lievevrouwbeeldje geplaatst, evenals de smeedijzeren letters AVE MARIA.
Ook
aan dit kapelletje wordt in de meimaand de paternoster gebeden en branden er op
zondag kaarsjes.
Kapel in de Nieuwstraat
Dit
klein maar sierlijk kapelletje staat in de Nieuwstraat op de hoek van de tuin
van woning nr. 20 en ons parochiecentrum ‘Ter Leie’.
Het
werd er geplaatst door de toenmalige Boerinnenbond, ter gelegenheid van hun
vijftigjarig bestaan.
Het
kapelletje, evenals de bloemenvaas ervoor, waren grotendeels een milde gift van
mevr. Teirlinck – Rogge Maria.
Juffr.
Julia Gilliaert stond jarenlang in voor het onderhoud en de versiering ervan.
Sedert 1996 werd ze daarbij geholpen door mevr. Maria Ghyselinck. Bij het
vertrek van juffrouw Julia uit Astene, deed Maria die
taken alleen, tot ze later medewerking kreeg van mevr. Denise Coppens.
De kleurrijke en regelmatig ververste bloemenversiering geniet een welverdiende waardering.
Amandus leefde als kluizenaar in de omgeving van Nantes en was hier vooral bekend omdat hij een slang zou hebben verdreven door een kruisteken te maken. Hij maakte een pelgrimstocht naar Rome, maar omdat Amandus kritiek had op de lusten van koning Dagobert, werd Amandus door de koning verbannen.
Door de paus werd Amandus in 635
naar Vlaanderen uitgezonden om daar als missiebisschop te gaan werken. Daartoe
stichtte Amandus tal van kloosters en kerken, vaak gewijd aan Petrus. Bekeren
van volksstammen ging onder dwang en begeleiding van een militaire escorte.
Soms brak tijdens zo'n massadoop
gewoon een volksopstand uit en bleef Amandus weinig anders over dan de vlucht.
Maar hij kwam vaak weer terug. Amandus werd in 647 uitgeroepen tot bisschop van
Maastricht, maar gaf deze functie in 649 weer op omdat hij zich gekooid voelde.
Amandus trok zich terug in een door hemzelf gesticht klooster, de Elno abdij te
Doornik en stierf volgens sommige bronnen op 6 februari 678 of in 679.
Heiligen worden doorgaans vereerd op de dag van hun overlijden, de hemelse
geboorte. En hier zien we een discrepantie in de verering. Sommige auteurs en de
kerkelijke heiligenkalender zetten Amandus op 6 februari, waar hij in het Bisdom
Breda nog herdacht wordt.
Ondertussen was verering aan sterke erosie onderhevig, al viel er tijdens de Contrareformatie wel weer een herleving te bespeuren. Dat Amandus niet in de Heilige doofpot terecht gekomen is komt eerder omdat alle Petruskerken zich erop beroepen dat Amandus hun kerk gesticht heeft, eerder dan uit de harten van de christenen.
Sedert
vele tientallen jaren werd in de parochie Astene de Heilige
Ook
voor deze tijd heeft de figuur van de man Job een duidelijke
Het
boek Job is geschreven in de 5de eeuw voor Christus, is wellicht
Job
begrijpt. Hij legt zijn agressiviteit af en geeft zich in geloof
opnieuw gewonnen aan deze ondoorgrondelijke God. Zo komt hij